Lencioni beschrijft zelf in zijn boek (eerste druk 2002): ‘Het zou verkeerd zijn de frustraties te zien als vijf van elkaar te onderscheiden kwesties die ook los van elkaar kunnen worden aangepakt. In werkelijkheid vormen zij een onderling verbonden geheel. Daardoor betekent gevoeligheid voor één van deze vijf al een gevaar voor het goed functioneren van een team.”
In bovenstaande afbeelding zie je de vijf frustraties met bijbehorende thema’s die kunnen spelen. Die thema’s beschrijven dus een deel van de oplossingsrichting.
De eerste frustratie is de afwezigheid van vertrouwen tussen de teamleden onderling. De wortel hiervan ligt in wezen bij degenen die niet bereid zijn om zich binnen de groep kwetsbaar op te stellen.
Het onvermogen om vertrouwen te creëren is schadelijk aangezien het de toon zet voor de tweede kwaal: angst voor conflicten. Teams met weinig vertrouwen geven zich niet zo makkelijk over aan ongeremde en hartstochtelijke dialogen.
De afwezigheid van gezonde conflicten ligt aan de basis van de derde frustratie: gebrek aan betrokkenheid. Instemming en commitment wordt met de mond wel gegeven maar het echte commitment ontbreekt grotendeels of geheel.
Door dit gebrek aan betrokkenheid ontstaat de vierde frustratie: verantwoordelijkheid mijden. Als je niet echt gecommitteerd bent, neem je minder verantwoordelijkheid.
Door van elkaar geen verantwoording te vragen, kan er te weinig aandacht voor resultaatgerichtheid ontstaan. Het individuele belang prevaleert dan boven het teambelang.
Lencioni stelt dat het teamwerk achteruit gaat als zich ook maar één frustratie kan ontwikkelen. Dit model kan ook begrepen worden door een positieve benadering vanuit tegenovergestelde richting.
Bedenk maar eens hoe leden zich opstellen van echt goede teams:
Neem contact op of stuur je bijdrage in. Wij maken onze website bezoekers graag blij met waardevolle content.